 |
| نویسنده: محسن غفاری کهیایی |
وقتی فردوسی می گوید: بسی رنج بردم در این سال
سی، عجم زنده کردم بدین پارسی حرفی به گزاف نمی گوید. شاهنامه ای که پر از داستان
ها و افسانه های حماسی ایران زمین است، در هر دوره ای خواستگاه جدیدی پیدا می کند
و می توان همیشه به آن از زوایای مختلف نگاه کرد. از زمانی که شاهنامه نوشته شد و
تا الان که این اثر به عنوان یک شناسنامه ی ملی برای همه ی ایرانیان و پارسی
زبانان در آمده، رویکرد های مختلفی به آن شده است. داستان های آن، دستمایه آئین ها
و مراسم های ایرانیان گشت و حماسه سرایی آن، موضوع بسیار زیبا و شنیدنی برای مجالس
نقالی و نقالان شد. و حالا بعد از گذشت بیش از هزار سال، نسخه اجرایی جدیدی بر
گرفته از داستان ضحاک، در انگلستان و در شهرهای لندن و کیمبریج به روی صحنه رفت.
